Mijn doel was om een marathon te lopen. Tot voor de wedstrijd had ik maximum 26km aan 1 stuk gelopen en in tijd had ik maximum 1u48' gelopen in 1 stuk.
Dus was het wel een moeilijke opgave om nu nog eens 17km extra te lopen. Was het haalbaar? Dat zouden we zien tijdens de wedstrijd .
Om 13u werd de start gegeven onder de Menenpoort. Eerst een lus van +/- 5km lopen om dan nog eens door Ieper te lopen. Dan begon het echt vond ik. We liepen met 4 op kop. De gebroeders Van Lierde , De uiteindelijke winnaar Pieter Reynders en ik. Pieter koos al snel het hazenpad en zo bleven we met 3 over. De broers Van Lierde gingen tot km 20 lopen en dan stopten ze. Na een gemakkelijke eerste 20km in 1u20 (te snel) begin het eenzame werk voor mij. Na net geen 2u passeerde ik de 30km markering. Toen voelde ik me nog goed. De wind speelde het soms wel hard en maakte het alleen lopen soms zwaar.
Aan de bevoorading aan km30 snel eens stilgestaan om wat deftig te drinken. Had ik beter niet gedaan. Al sta je maar 10 sec stil je voelt het heel erg.
Dan was het lopen tot aan de volgende bevoorading. Die bevond zich aan km 36. Daar een stuk banaan gegeten water gedronken en het sap uit een appelsien gedronken. Hier heb ik ook mijn tijd voor genomen. Dan was het pijnlijk om terug op gang te komen. 500m verder stond ik stil met krampen, maag problemen en ook nog eens een hevige bui op ons.
Vanaf dan was het bijten om vooruit te geraken. De volgende 2 km regelmatig (teveel om goed te zijn) wandelen. Toen ik aan km 40 kwam heeft er een vriendelijk man met me meegefietst tot aan de marathon. DOEL GESLAAGD. Dan wat met een andere man gewandeld die ook tot aan de marathon afstand winder geraken.
Maar toen ze opeens riepen dat de Catcher Car eraan kwam ben ik terug beginnen lopen. Maar het duurde lang tegen dat hij ons inhaalde. Met de krampen klaar in de benen werd ik na 44km420m ingehaald.
Tevreden dat ik zo ver geraakt ben. Maar volgend jaar wil ik nog wat verder.
50km is dan het doen.